Het is iets wat bijna altijd en overal aan elkaar geschreven wordt, terwijl dit in veel gevallen juist niet moet. Te veel. Maar wanneer schrijf je teveel of te veel? Soms schrijf je het namelijk wel aan elkaar. Hoe dat precies zit, leg ik uit in deze #taaltipsmetlinda.
Te veel
Als je iets omschrijft in jouw tekst in de betekenis van ‘meer dan nodig’ of ‘meer dan gewenst’, schrijf je ‘te veel’. Ja, dat lees je goed: los van elkaar. Met zo’n mooie spatie ertussen. Onthoud het, schrijf het op, knoop het in je oren.
Bijvoorbeeld:
– “Jij werkt te veel.”
– “Het is te veel om op te noemen.”
– “Het werd haar even te veel.”
Een tip? Als je ‘te veel’ ook kunt vervangen voor ‘te weinig’, weet je dat je het als twee losse woorden moet schrijven. Heb je ooit weleens ‘teweinig’ in een tekst gezien? …Dat bedoel ik.
Teveel
Aan elkaar bestaat deze woordcombinatie ook. Het verschil zit ‘m hier in de veranderende functie van het woord: aan elkaar geschreven krijgt ‘teveel’ de functie van zelfstandig naamwoord. Het is ‘een’ of ‘het’ teveel. Dit betekent ook wel ‘overschot’. Je kunt in de volgende voorbeeldzinnen het woordje ‘teveel’ dan ook prima vervangen voor het woord ‘overschot’:
– “Er is een teveel (overschot) aan creatieve freelancers.”
– “Zij verwijdert het teveel (overschot) aan fouten.”
Dat is het enige verschil. Kortom: mocht je je afvragen of het teveel of te veel is, dan mag je bij dezen onthouden dat het vrijwel altijd te veel is. Of is dat te veel van het goede?
Samenwerken?
Misschien heb je geen tijd om zelf je tekst zorgvuldig na te lopen of heb je helemaal geen zin om zoveel energie in je teksten te steken (en vind je grammatica oersaai). Laat dan iemand anders je tekst nakijken. Een freelance tekstschrijver, bijvoorbeeld. Of mij, natuurlijk (klik hier voor mijn contactgegevens). Zo weet je zeker dat je foutloos door het (online) leven gaat!
Foto: Prisca Visser
Recente reacties